De één na grootste economie uit de Eurozone is er momenteel erg aan toe. Dagelijkse onlusten teisteren het land, de economische heropleving is er volledig aan voorbij gegaan en het begrotingstekort loopt uit de hand. De Franse problemen escaleren de laatste weken snel waardoor zelfs de handelspartners van het land de gevolgen beginnen te voelen.
Het Franse spoorwegpersoneel legde deze week voor onbepaalde tijd het vervoer in het land stil. Vlak voor het EK komen hier nog de Parijse metro bij, de luchtverkeersleiders en ook de olieraffinaderijen zijn nog steeds niet allemaal terug in productie na de voorbije stakingen. Indien dit niet opgelost geraakt dreigt het EK dan ook een enorm gezichtsverlies te worden voor het land.
Enkel indien Frankrijk de economie kan hervormen maakt de eurozone kans op een heropleving. De belangrijke Duits-Franse as die na de oorlog ontstond is decennia lang zeer belangrijk gebleken. Nu de economische situatie in Duitsland en Frankrijk sterk is gewijzigd ten opzichte van elkaar is ook het evenwicht in Europa zoek. Ook de geografische ligging van het land zorgt voor een verbinding met de meer Zuiderse landen in Europa.
Frexit
Terwijl er in de wandelgangen voornamelijk gediscussieerd wordt over het komende referendum in het Verenigd Koninkrijk, over een mogelijke Brexit, is niet enkel dit een gevaar voor de Europese Unie. Ook in andere Europese landen stijgt de ontevredenheid onder de bevolking waarbij de economische situatie één van de belangrijkste oorzaken is. In tegenstelling tot de meer Noordelijke landen is de economie in Frankrijk er bijna 10 jaar structureel slecht aan toe waarbij de andere handelspartners van het land meer en meer voorsprong nemen op de Fransen.
Als één van de stichtende leden van de Europese Unie en de Eurozone zijn de anti-euro ontwikkelingen en de structurele problemen problematischer dan men denkt. Gedurende de economische boom voorafgaand aan de financiële crisis van 2007-2008 konden deze problemen in de kiem gesmoord worden. Nu de economische voorspoed gedaan is dreigt de rekening echter te komen. In tegenstelling tot andere landen zal deze stukken zwaarder zijn dan de overige landen met daarbovenop minder marge.
Devaluatie munt
Waar het bij velen bekend is dat onder andere Italië een systematische devaluatie van de munt gebruikte om de concurrentiepositie van het land onder controle te houden werd dit echter ook vaak door Frankrijk gedaan. Tot de jaren ’80 werd de Franse Frank regelmatige gedevalueerd ten opzichte van de belangrijkste handelspartner Duitsland met de toenmalige Duitse Mark. Tussen 1971 en 1989 verloor de Franse Frank meer dan de helft van de waarde ten opzichte van de Duitse Mark.
Waar dit irrelevante informatie lijkt is dit nochtans wel degelijk van belang om de huidige situatie te begrijpen. Aangezien de Euro als een sterke munt geprofileerd werd op wereldvlak als opvolger van de Duitse Mark is dit voornamelijk voor de Fransen een probleem. De middelen uit het verleden zoals devaluaties zijn niet meer mogelijk waardoor men sinds de invoering van de Euro zich wel degelijk moet concentreren op de fundamentele economische basis.
Aangezien dit laatste nagelaten werd sinds de invoering van de Euro komen de problemen langzaam terug bovendrijven. Door de onmogelijkheid om de devalueren stapelen deze problemen zich verder op waardoor het land in de problemen geraakt. Voor de Zuiderse landen is de huidige Euro te sterk waarbij deze voor Frankrijk ongeveer een 10% zou moeten dalen qua waarde.
Er moet daar bij gezegd worden dat de Euro zwakker is door het monetaire beleid van de ECB waardoor er zelfs gedeeltelijk beantwoord wordt aan de Franse problemen. Indien deze op een niveau zou staan zoals men bij de introductie in gedachten had dan was de Franse economie nog veel harder getroffen.
Schulden
In het begin van het vorig decennium werd er door Duitsland en Frankrijk overeengekomen om te mogen afwijken van de Maastrichtnormen. Dit werd gevolgd door tal van andere Eurolanden waarbij deze door de Eurocrisis nu terug worden aangescherpt.
Tot aan de financiële crisis liepen de schulden van deze twee belangrijke eurolanden gelijk waarbij er echter sinds enige jaren een opvallende kentering merkbaar is. Terwijl Duitsland terug volop op weg is naar een schuldquota van minder dan 70% krijgt Frankrijk zijn begrotingstekort niet onder controle en kan het zelfs niet aan de 3% norm voldoen. Dit terwijl er een historische lage rente is binnen de Eurozone en dit het ideale moment is om de begroting op orde te brengen.
Tijdens de periode dat Frankrijk lid is van de Eurozone voldeed het maar liefst 13 van de 18 jaren niet aan de normen. Mede daardoor zag het land de kredietwaardigheid van het land dalen door de grootste ratingbureau’s (Moody’s, Standard & Poor’s en Fitsch).
Inflexibele arbeidsmarkt
De grote onlusten die het land treffen vloeien grotendeels voort uit de hervormingen welke de Franse overheid wil doorvoeren op de niet flexibele arbeidsmarkt te Frankrijk. Deze hervormingen zijn dringend nodig waarbij onder andere de bescherming van de 35-uren week op tafel ligt. Ontslagen zijn er zeer duur en duren lang, de bureaucratie viert er hoogtij en de werkloosheid blijft stijgen. Dit terwijl deze parameters in andere Europese landen wel onder controle zijn.
De basis van een economische heropleving begint bij de arbeidsmarkt. Dit met behulp van dalende arbeidskosten, hogere productiviteit en bijgevolg een betere concurrentiepositie. Net door deze slechte parameters kan het land veel minder concurreren op wereldschaal. Hierdoor heeft Frankrijk de Chinese heropleving grotendeels gemist en daalt de industriële productie ten opzichte van andere handelspartners.
De conclusies van menige experten zijn dan ook duidelijk waarbij men stelt dat de toekomst van de Eurozone niet bepaald zal worden door een eventuele Grexit maar eerder door een falen van één van de grootste lidstaten waarbij Frankrijk als één van de voornaamste risico’s beschouwd wordt.
Bronnen:
[xyz-ihs snippet=”goud”]