Ik schrijf nu al 25 jaar voor particuliere beleggers en als ik gedurende die periode iets geleerd heb, dan is het dat de meeste beleggers … er een potje van maken!
Op een bepaald moment halen de emoties het van de ratio en laten ze zich leiden door die vreselijke stemmetjes in hun hoofd.
Greed and fear.
Panikeren op de bodem en alles verkopen “omdat ze de pijn van lagere koersen niet langer kunnen verdragen” en FOMO op de top.
Ik kreeg twee weken geleden een mail van een lezer die me wist te vertellen dat hij al zijn mijnaandelen had verkocht en de opbrengst zou beleggen in de NASDAQ.
Ja, dat is panikeren op de bodem in combinatie met FOMO. Let’s double down. Veel slechter dan dit, kan je het niet doen, vrees ik.
Ik kreeg deze mail op 13 februari. Kan je het moment herkennen op onderstaande grafiek? Jawel, pal op de bodem.
Maar het zijn niet enkel de particulieren die de emoties op een bepaald moment niet meer onder controle hebben.
Zo heb ik een abonnement op een betalende nieuwsbrief via Substack en ik heb via hem al een aantal heel interessante aandelen leren kennen. Ik leerde hem kennen omdat hij ook in Petrobras zat en hij heeft echt een neus voor koopjes.
Zo kwam hij recent met Sibanye Stillwater, een aandeel dat ook besproken werd in Macrotrends.
Sibanye kwam met kwartaalcijfers en deze werden niet goed onthaald door de markt. Het aandeel ging op een gegeven moment 10% onderuit.
Ik vond die reactie nogal overtrokken. Wat hadden beleggers dan verwacht? Sibanye is een producent van platina, palladium, rhodium, … en die edelmetalen liggen op hun gat.
Wat je dan soms ziet, is dat beleggers capituleren. Ze zijn het wachten gewoon zat en als de koers dan nog maar eens een nieuwe low opzoekt, dumpen ze de positie. De prijs die ze krijgen voor hun aandelen, lijkt zelfs niet uit te maken. Ze willen er gewoon vanaf.
Voor mij een mooi moment om wat extra aandelen in portefeuille te nemen. Ik heb de panikerende aandeelhouders een plezier gedaan en de aandelen tegen $3,92 overgenomen.
De dag nadien kreeg ik echter een e-mail van Calvin, de analist die me gewezen had op deze opportuniteit:
“Na enkele opeenvolgende verliezen ben ik tot de conclusie gekomen dat ik opmerkelijk goed ben geworden in het verkeerd zijn. Ik kan niet met een goed geweten doorgaan met het geven van individuele beleggingsideeën na zo’n lange reeks verliezen.”
Op Twitter liet hij ook weten dat hij al zijn posities had verkocht. Ook Sibanye.
Ik had mijn positie dus uitgebreid door de aandelen van hem over te nemen. Hij die zo positief was over het aandeel, was het nu zat en verkocht.
Er was fundamenteel echter niets veranderd. De redenen waarom hij de aandelen had gekocht, waren vandaag nog steeds van toepassing. Het verhaal stond overeind.
Nee, het was puur een emotionele beslissing. Dit was iemand die letterlijk de handdoek in de ring gooide. Hij verkocht niet alleen Sibanye maar blijkbaar heel zijn portefeuille.
En wat gebeurde er de dag nadien?
Groeten,
Maarten Verheyen