Centrale banken zijn weer goud aan het kopen zoals zij deden van 1870 tot 1970. Dit zorgt er voor dat het edelmetaal weer een centraal element vormt in monetair management, aldus het OMFIF.
Het Official Monetary and Financial Institutions Forum (OMFIF) heeft een rapport uitgebracht genaamd: “The Seven Ages of Gold”, waaruit blijkt dat centrale banken weer toekomst zien in het edelmetaal.
Het wederopbouwen van de goudreserves door centrale banken sinds 2008 markeert de laatste fase van een cyclus die al twee millennia duurt, aldus David Marsh en Ben Robinson voor de Financial Times. Die cyclus van veranderend beleid valt onder te verdelen in 7 tijdperken, zo vinden zij.
David Marsh – onder andere managing director bij het OMFIF:
“This is the longest protracted spell of gold accruals since 1950-65, when central banks and treasuries acquired a net total of more than 7,000 tonnes during the economic recovery after the second world war”
Jaarlijkse goud aankopen door centrale banken de afgelopen 8 jaar, a 350 ton per jaar, zorgt weer voor een gemiddelde dat gelijk staat aan het gemiddelde in aankopen van 1870 tot 1970.
Daaruit blijkt de vernieuwde interesse en attractiviteit als veilige haven in een onzekere wereld die te maken heeft met lage tot zelfs negatieve rente.
De studie door het OMFIF geeft aan dat centrale banken de goudreserves – sinds de financiële crisis in 2008 – toe hebben laten nemen met 2.800 ton of 9.4 procent.
China en Rusland leiden die aankopen en de Westerse wereld, centrale banken die eerder aan de verkoopzijde zaten, zijn gestopt met het verkopen van het edelmetaal.
Dit komt mede doordat – zoals Marsh and Robinson opmerken – de Europese Centrale Bank en andere Europese centrale banken in 2014 de vierde Central Bank Gold Agreement hebben ondertekend, dat een “restrictive policy on gold sales” beloofde tot 2019.
In vergelijking heeft de Westerse wereld overigens nog steeds een groot aandeel. De VS bezat in 1980 44.1 procent van de goudvoorraad en zelfs 75.7 procent in 1940. Dat is echter afgebouwd tot een huidige 24,8 procent, nog steeds gigantisch.
Hoe dan ook zien Marsh en Robinson een toenemende interesse in het edelmetaal door vooral China en Rusland. Rusland maakte deze week bekend dat zij nogmaals 700.000 ounces goud aan heeft gekocht in augustus.
Maar meest opmerkelijke is de opmerking in het rapport “The Seven Ages of Gold” dat China waarschijnlijk veel meer goud heeft dan daadwerkelijk gerapporteerd.
“Beijing officially had 1,823 tonnes of gold, worth 70.5 billion dollar. The actual tally is likely sizeably larger as metal from local mine production is believed to be held in a domestic account separate from the international gold holdings.
This shift in China reflects the larger trend of worldwide gold distribution away from the U.S. treasury towards European countries and, latterly, developing nations since after World War II”
Allez, daar kun je wat mee. Over die bevindingen gaat zij het dan ook uitgebreid hebben de komende twee dagen tijdens de zevende hoofdvergadering van het OMFIF.
Bij de Banca d’Italia, de centrale bank van Italië, in Rome komt het OMFIF morgen samen met zo’n 40 tot 60 centrale bankiers en vertegenwoordigers van andere officiële instituten.
Ik durf er zeker zeven euro op te verwedden dat goud daarbij hoog op de agenda staat.
Bronnen: The Guardian, FiNewsAsia, OMFIF, Financial Times, LinkedIn
[xyz-ihs snippet=”promo”]