Nu alle ogen gericht zijn op Washington DC, en iedereen spreekt over de belastinghervorming die in de senaat wordt besproken, is het voor goudbeleggers eerder zaak om te kijken naar de vervlakkende rentecurves. Dat kan op korte termijn goed nieuws zijn voor goudbeleggers.
Volgens bepaalde analisten is de vervlakkende rentecurve de afgelopen tijd niet iets geweest waar beleggers aandacht aan hebben besteed, maar dat zouden ze best wel doen.
Het is immers een ondersteunende factor voor de goudprijzen. Als we kijken naar de prijzen, dan doet goud het allesbehalve slecht.
We zitten immers aan de bovenkant van een bandbreedte.
De december goudfutures tekenen de eerste winsten op op weekbasis sinds september en noteren op het hoogste peil in vier weken. De prijzen schommelen op dit moment rond de 1291 USD per ounce en dat is een stijging van meer dan 1% ten opzichte van vorige week.
In het zog van de goudprijs gaan ook andere edelmetalen hoger. Zilver ziet zijn eerste sterke week in vijf weken, terwijl de zilverfutures voor december voor het laatst noteerden rond de 17,155 USD per ounce.
De rentecurve, dat is het verschil tussen kortlopende obligaties op twee en vijf jaar, en langlopende obligaties zoals die op tien en dertig jaar, zijn onlangs tot het laagste peil in lange tijd gezakt.
Voor goudanalisten is dat zeker een positief signaal omdat het de ‘opportuniteitskost’ voor het aanhouden van goud vermindert.
Deze spread is immers de jongste dagen volledig in elkaar geklapt. In een dergelijk klimaat zou goud wel eens boven de 1300 USD per ounce kunnen klimmen.
Dergelijke signalen zijn uiteraard positief voor goud op korte termijn, maar op lange termijn kijken is uiteraard nog veel belangrijker. Ook daar zien we bijzonder gunstige factoren zoals de afnemende productie, de vraag uit de opkomende landen en algemeen de noodzaak om in dit klimaat een belegging aan te houden buiten het banksysteem die de afgelopen 5000 jaar haar toegevoegde waarde heeft bewezen.
[xyz-ihs snippet=”goud”]