Al die beleggers die in cryptomunten investeren, doen dat met het argument dat dit het nieuwe geld is.
Ze leren daarbij iets over de werking van ons financieel systeem.
Het grootste voordeel van bitcoin is dat het schaars is. Er komen er maximum 21 miljoen in omloop.
Tuurlijk, je kan een fork doen en een nieuwe coin in circulatie brengen, maar dat verandert niets aan de oorspronkelijke hoeveelheid bitcoins.
Die schaarsheid, daar is het om te doen.
“Wie wil er nu zijn geld in een munt (zoals de euro) steken waar je er zoveel van drukken als je wil?”, hoor ik de coiners zeggen tegen de kameraden die ze willen overtuigen.
Ze geloven niet meer zo in fiatgeld.
Dat laatste is een heel belangrijke vaststelling. Het kan ons namelijk iets leren over het gedrag dat we straks kunnen zien.
Er zit momenteel voor meer dan $700 miljard aan waarde geparkeerd in cryptocurrencies.
Waar gaat dat geld naartoe als cryptobeleggers hun winsten willen realiseren? Terug naar dat waardeloze fiatgeld?
Of zouden ze de voorkeur geven aan andere valuta’s die én schaars én waardevast blijken te zijn?
Ik verwijs dan uiteraard naar goud en zilver.
De eerste indicaties die ik heb, is dat het cryptogeld inderdaad voor een groot deel richting goud en zilver kan.
(dat werd mij zowel door goudhandelaars als bitcoin payment processors bevestigd)
[xyz-ihs snippet=”monsterbox”]