Het probleem met de energieprijzen is dat we in Europa zeer afhankelijk zijn van Russisch gas. En aangezien gas moeilijk te transporteren valt, hebben we ook niet meteen de mogelijkheid om Rusland te vervangen door een andere leverancier.
De Russen hebben deze analyse al eerder gemaakt en weten dat we eigenlijk geen kant op kunnen. Ofwel blijven we gas kopen van Rusland ofwel storten we onze economie in een depressie.
Wie ooit een les economie heeft gehad, zal zich de wetten van vraag en aanbod wel herinneren en beseffen dat energie een prijsinelastisch product is. Dit betekent dat de vraag nauwelijks daalt naarmate de prijs stijgt.
Helaas hebben onze politici deze les economie nooit gehad waardoor zij de huidige crisis compleet mismeesteren en de toestand alleen maar erger maken.
Zo hoor ik de Minister van Financiën zeggen dat als we met z’n allen minder gas en elektriciteit gaan verbruiken, de vraag en dus ook de prijs zal dalen.
Klopt niks van natuurlijk want in zo’n geval zal Poetin de gaskraan gewoon wat verder dichtdraaien waardoor we opnieuw tegen tekorten aankijken. Dat zou basiskennis moeten zijn.
Een ander voorbeeld van de complete onkunde is de discussie rond de price caps.
De hoge energieprijzen zijn een gevolg van het kunstmatige energietekort dat Rusland creëert.
De oplossing is dus meer aanbod.
Dat ga je met een price cap niet bereiken alvast. Je loopt zelfs het risico dat Poetin de kraan helemaal dichtdraait.
Dan ga je van minder aanbod naar geen aanbod.
Het voordeel is dat bedrijven zich dan niet meer moeten afvragen hoe ze de energierekeningen betaald krijgen en meteen de poort kunnen dichttrekken.
Want onze politici hebben niet alleen van economie weinig begrepen, van energie snappen ze zelfs nog minder.
Ik trek al jaren grote ogen als ik hen hoor vertellen dat we naar een C02-neutrale wereld evolueren en straks helemaal geen fossiele brandstoffen meer gaan verbruiken.
Probeer jij maar eens staal, chemische producten of bakstenen te produceren met zonnepanelen of windmolens. Het idee alleen al…
Het zwakke leiderschap dat we vandaag kennen, is een extra risico voor beleggers en reden genoeg om de financiële markten te blijven mijden.
Goud en zilver blijven wat mij betreft the place to be, en al helemaal na de recente correctie.