Gedurende vele jaren heeft de Federal Reserve getracht om inflatie te creëren door de activaprijzen (aandelen, obligaties, vastgoed) hoger te duwen. Dit is het zogenaamde ‘wealth effect’.
En het heeft eventjes geduurd, maar we kunnen wel zeggen dat ze inmiddels in die missie geslaagd zijn.
De inflatie is echter een stuk hoger doorgeschoten dan bedoeld waardoor men nu weer tracht om de prijzen omlaag te krijgen door de activaprijzen een klop van de hamer te geven.
De Fed put is niet meer met andere woorden.
Deze markt is een stuk gevaarlijker geworden.
Als we naar de iets langere termijn kijken (enkele jaren) dan is er natuurlijk geen andere optie dan massaal geld printen. Zoniet kan de Amerikaanse overheid zichzelf niet meer financieren.
Of het allemaal zal werken zoals de Fed het voor ogen heeft, is nog een ander verhaal trouwens.
De huidige inflatie is toch eerder een gevolg van de molecule crise en alhoewel de activaprijzen wel degelijk lager gaan, blijven de grondstoffenprijzen torenhoog. Voorlopig werkt het niet met andere woorden.
Wat als de inflatie hoog blijft en Powell & co de economie ook nog eens in een recessie storten? Het deksel valt dan wel hard op onze neus.
De Fed mag dan impact hebben op de prijzen van aandelen, obligaties en vastgoed, maar door de tekorten in allerhande grondstoffen is de impact daar miniem.
Ik blijf dus long grondstoffen met een 30% allocatie richting fysiek edelmetaal (vooral zilver) en 30% aandelen (vooral grondstoffen).