De vraag naar fysiek goud en zilver is behoorlijk hoog sinds het uitbreken van de Coronacrisis. En dat is een serieus understatement.
Het goudkartel die jarenlang met naakte shortposities probeerde de prijs te onderdrukken, zag dat het niet goed was. Men vreesde de controle over de markt te verliezen.
Er moest iets gedaan worden om de vraag naar edelmetaal te temperen.
Hoe doe je dat?
Van beleggers weten we dat ze gewoonlijk enkel kopen wat stijgt.
Een stijgende koers, zorgt voor extra vraag. (toen bitcoin $20.000 noteerde, kocht plots iedereen het. Inclusief je voorzichtige tante)
De prijs van goud en zilver moest omlaag geduwd worden. Zo hard mogelijk.
De manier om dat te doen, is op korte tijd massa’s papieren edelmetaal dumpen op de markt. Zonder limiet.
De markt kan dit soort verkooporders niet verwerken waardoor de prijs in elkaar klapt.
Het bekende spelletje dat al zo vaak werd gespeeld.
Op 12 maart noteerde de zilverprijs nog bijna $17, zes dagen later tekenden we een low van $11,6 op. Een daling van 32%.
Goud ging over dezelfde periode van $1650 naar $1450 per ounce.
Het goudkartel was opnieuw geslaagd in de opzet. De prijs van de twee belangrijkste edelmetalen werd wederom massaal lager geduwd.
En zolang kopers tevreden zijn met hun papieren edelmetaal, kan je dit oneindig blijven spelen.
Maar deze keer was het anders.
Waar kopers in het verleden genoegen namen met papieren producten, verzochten zij nu plots om fysieke levering van hun edelmetaal.
Er waren al langer kraptes zichtbaar in de markt en dan is het logisch dat investeerders het zekere voor het onzekere kiezen en hun edelmetaal fysiek opvragen.
De verkopers van papieren edelmetaal stonden plots met de broek op de enkels. Zij beschikten immers niet over het edelmetaal dat ze verkocht hadden en in deze krappe markt konden ze er ook elders niet meer aan geraken.
Als je spot goud en/of zilver koopt via Londen, heb je steeds de mogelijkheid om je aankopen binnen de 3 dagen fysiek geleverd te krijgen.
Kopers die hierom verzochten, merkten echter dat het edelmetaal binnen die termijn niet geleverd werd.
Dat is opmerkelijk, want het betekent dat er op z’n minst twee partijen in gebreke bleven.
De verkoper van het edelmetaal kon het metaal niet leveren, dat is evident. Maar aangezien je steeds koopt via een bullion dealer die garant staat voor deze transacties, bleef ook deze partij in gebreke.
En dit is het moment waarop de spotmarkt in feite niet meer functioneerde. De spotprijs ontkoppelde zich van de futureprijs op Comex.
Plots noteerde de future $20 … $50 … en op een gegeven moment zelfs $100 méér dan de spotprijs.
The game was up.
We krijgen vervolgens allerlei verklaringen te horen die ons moesten geruststellen. Het goud is er wel degelijk, het zit alleen op de verkeerde plaats.
Comex en LBMA sloegen de handen in elkaar en ontwikkelden een nieuw goudcontract om de voorraden beter op mekaar te doen aansluiten en via Comex kregen we ook rapporten dat er goudvoorraad de voorbije dagen hard toenam.
Probleem opgelost dus.
En toch noteert op dit moment de spotprijs nog steeds $50 beneden de futureprijs.
Ondanks de geruststellende woorden, vertelt de markt ons nog steeds dat het systeem niet meer functioneert.
Als ik het goed begrepen heb, hebben partijen die goud verkochten via de Comex tot het einde van de maand om fysieke levering te verzorgen.
Mocht ook straks Comex in gebreke blijven en het opgevraagde edelmetaal niet uitleveren dan is dat meteen het einde van de papieren handel in edelmetaal.
De laatste stuiptrekking van een malafide systeem. Ik kan bijna niet wachten.
Is het nu te laat om zilver te kopen? Hell no!
We zitten middenin een gigantische short squeeze waarbij verkopers van papieren edelmetaal plots in de markt op zoek moeten naar fysiek.
En hoe dichter we bij het einde van de maand komen, hoe groter de paniek en hoe meer deze partijen moeten bieden om eraan te geraken.