Vorige maand zou een kop koffie in de Venezolaanse hoofdstad Caracas 2 miljoen bolivars hebben gekost. 12 maanden geleden was dat nog 2.300 bolivars, wat betekenend dat de prijs van een kop koffie bijna 87.000 procent is gestegen.
Maar dat was vorige maand. De prijzen in Venezuela verdubbelen ruwweg om de 18 dagen. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) gaat er nu van uit dat de inflatie aan het eind van dit jaar een astronomisch percentage van 1 miljoen procent zal hebben bereikt.
Daarmee bewandelt het Latijns-Amerikaanse land hetzelfde pad als Zimbabwe tien jaar geleden en Duitsland in de jaren twintig, toen een kruiwagen vol briefgeld nauwelijks genoeg was om een brood te kopen.
De Venezolaanse socialistische president Nicolas Maduro kondigde vorige week aan dat het land van plan is de hyperinflatie te beteugelen door vijf nullen van zijn munt af te halen.
Zimbabwe probeerde op eenzelfde wijze de torenhoge inflatie te bestrijden, toen het een bankbiljet van 100 biljoen dollar uitgaf. In 2009 was dat nog steeds niet genoeg om een buskaartje te kopen in de hoofdstad Harare.
Zonder structurele hervormingen is het onwaarschijnlijk dat een nieuwe bolivar de omhoogschietende inflatie in Venezuela kan tegenhouden, of de ineenstorting van de economie kan tegengaan.
Te midden van corruptie en wanbeheer is goud het enige dat er voor zorgt dat het land op dit moment zijn rekeningen kan betalen.
Twee jaar geleden beschikte het over de 16e grootste goudreserve ter wereld. Vandaag de dag staat het op nummer 26, aangezien het sinds 2010 meer dan de helft van zijn aanhoudingen heeft verkocht.
Dit terwijl landen als China en Rusland reserves enkel blijven uitbreiden, is Venezuela de afgelopen twee jaar de grootste goudverkoper geweest.
Moeilijk voor te stellen nu, maar iets meer dan 15 jaar geleden was Venezuela nog het meest welvarende land in heel Zuid-Amerika.
Want net als Zimbabwe is het enorm rijk aan grondstoffen. Het is de thuisbasis van ’s werelds grootste oliereserves en bezit de op drie na grootste goudmijn ter wereld. De olie-export is daarbij goed voor nagenoeg de gehele exportopbrengst.
Venezuela was in 2016 nog de op twee na grootste exporteur van ruwe olie naar de VS, na Canada en Saoedi-Arabië. Maar met de productie in vrije val lijkt daar een einde aan te komen. In februari verkocht buurland Colombia voor het eerst ooit meer ruwe olie aan de VS dan Venezuela.
Vorige maand voorspelde het IMF dat het reële bruto binnenlands product (BBP) van het land dit jaar met 18 procent zou dalen. Dat is het derde achtereenvolgende jaar aan dalingen met dubbele cijfers.
Op een gegeven moment zal de hyperinflatie in Venezuela zo belachelijk worden dat wisselkoersen zinloos zijn. Enkel goud geeft het land nog enige hoop.
Dat is ook terug te zien aan de prijs. Op 30 juli kostte een ounce goud 211 miljoen bolivars. Dat is een stijging van liefst 3,1 miljoen procent (!!) ten opzichte van begin dit jaar.
Dan lijkt een kop koffie met een stijging van 87.000 procent toch goedkoop.
Bron: US Funds
Foto: Flickr
[xyz-ihs snippet=”goud”]