Sri Lanka heeft een ESG-score van 98. Een voorbeeld voor ons allen.
ESG staat voor environmental, social en governance.
Kortom: duurzaamheid.
Een onophoudelijke strijd tegen de CO2-uitstoot … een ongezonde focus op gendergelijkheid in plaats van competenties en uiteraard ellenlange discussies over ‘diversiteit’.
Een score van 98 op 100 betekent dat het land volledig gestuurd werd op basis van deze principes.
Ze hebben ‘ESG’ volledig omarmd als dé weg vooruit voor het land.
In 2018 publiceerde de eerste minister het volgende artikel op de website van het World Economic Forum:
We weten inmiddels hoe duurzaam deze ESG-principes zijn.
Het land kwam de voorbije dagen zonder geld te zitten en is niet meer in staat om voldoende energie, voedsel en medicijnen te importeren.
De woedende massa bestormde vervolgens het presidentieel paleis en staken de woning van de premier in brand.
Hoe is het zover kunnen komen?
Sri Lanka maakte vele vergissingen maar twee ervan duwden het land over de ravijn.
De strenge coronamaatregelen betekenden een enorme klap voor de toerismesector. Toerisme is levensbelangrijk voor Sri Lanka en maakt meer dan 12% van het BNP uit.
Maar de nagel aan de doodskist van het Zuid-Aziatische eiland bleek toch wel de beslissing om de landbouw 100% duurzaam te maken.
Vanaf begin 2021 waren meststoffen verboden waardoor boeren het met een veel kleinere opbrengst moesten stellen.
De gemiddelde inwoner van het land eet 100 kilo rijst per jaar en op een gegeven moment volstond de eigen productie niet meer om alle monden te voeden.
Sri Lanka moest plots graan importeren uit India en werd zo blootgesteld aan de enorme prijsstijgingen van rijst op de wereldmarkt.
Tot overmaat van ramp beschikte men ook amper over buitenlandse deviezen. Het aantal toeristen was namelijk met 90% gedaald waardoor de valutareserves zienderogen geslonken waren.
Eens de centen op zijn, volgt de totale ineenstorting.
Sri Lanka hanteerde de Davos-blueprint en implementeerde de recepten van het Westen. De sukkelaars dachten dat het hen rijkdom zou brengen, maar zitten enkele jaren later reeds compleet aan de grond.
Met een hoge ESG-score oogst je misschien respect van de globale elite, maar je voedt er geen bevolking mee.
De waanzinnige ESG-regels zijn hét symbool van centrale planning en in Sri Lanka weten ze nu dat het de snelste manier is om je land over de afgrond te duwen.
Zal men in de EU inzien dat dit beleid desastreuze gevolgen heeft?
Zal men inzien dat we best de boeren gerust laten en hen laten boeren?
Zal men inzien dat ook wij op weg zijn naar een complete ineenstorting van onze systemen als we zo verder doen?
Natuurlijk niet.
Onze Europese leiders zijn arrogant, onwetend en elitair.
Zij, en enkel zij, hebben de wijsheid in pacht.
Zij weten alles over alles en vertellen vervolgens hoe de boer moet boeren, de bank moet bankieren en de bakker moet bakken.
Iedere beslissing die ze nemen, zorgt voor grotere problemen en brengt ons weer een stap dichter bij de diepe val die ons te wachten staat.
In Sri Lanka heb je vandaag weinig aan lokale aandelen, obligaties of zelfs vastgoed.
Je hebt wel nog iets aan goud en zilver.
Wie wat edelmetaal bezit, behoudt een groot deel van het vermogen, ziet de koopkracht stijgen en hoeft geen maaltijden over te slaan.