John D. Rockefeller wilde een opera bouwen in New York maar de crash van 1929 dwarsboomde zijn plannen.
Rockefeller verdiende zijn fortuin in de oliesector en stond bekend als een contrarian. De meeste ondernemers in de sector waren actief in de exploratie en productie van ruwe olie, maar Rockefeller legde zijn focus initieel op de raffinage.
Later legde hij ook aanzienlijke voorraden aan wanneer de prijzen laag waren en de markt geconfronteerd werd met overaanbod. Als er later weer tekorten ontstonden, konden zijn raffinaderijen blijven draaien en explodeerden zijn marges.
Toen de economie begin jaren ‘30 onderuit ging, stelde hij zijn plannen bij. Hij zou niet alleen maar een opera bouwen, maar één van de hoogste gebouwen in de wereld!
Het Rockefeller Center is tot op de dag van vandaag één van de meest iconische gebouwen in New York. Dit is een zogenaamde “trophy asset”.
Een trofee die eind jaren ‘80 in handen kwam van de Japanners. Iets wat ze in de VS niet graag zagen gebeuren. De aankoop kan je een beetje zien als “Peak Japan”.
In 1985 werd namelijk op minder dan een mijl van het Rockefeller Center een historisch akkoord gesloten dat een einde zou maken aan de opmars van Japan: het Plaza-akkoord.
Het akkoord werd genoemd naar de naam van het hotel: The Plaza. Enkele jaren later werd het hotel overigens gekocht door ene Donald Trump.
Het Plaza-akkoord dwong Japan om de waarde van de Yen te laten stijgen en zo de handelsverhoudingen te herstellen.
De Yen verdubbelde op enkele jaren tijd in waarde ten opzichte van de dollar en dit legde de basis voor de enorme bubbel in vastgoed en aandelen.
Wie in 1989 Japanse aandelen kocht, moest tot 2024 wachten vooraleer de uiteindelijke verliezen werden weggewerkt.
De vastgoedbubbel in Japan nam legendarische proporties aan. Op een gegeven moment had het Tokyo Imperial Palace een waarde die het BNP van Japan benaderde.
Om je een idee te geven: het is alsof het koninklijk paleis in Laken een waarde van 500 miljard euro krijgt opgespeld. Absurde toestanden uiteraard en Japan heeft er een hoge prijs voor betaald. Ze zijn inmiddels aan hun vierde verloren decennium bezig.
Het Plaza-akkoord leidde tot een gigantische bubbel, gevolgd door enkele decennia met deflatie en exploderende overheidsschulden.
Van die deflatie lijken ze eindelijk verlost. De Bank of Japan heeft via een agressief monetair beleid de geldhoeveelheid flink uitgebreid waardoor de Yen enorm in waarde daalde.
De Yen halveerde sinds 2012 en de val lijkt recent te accelereren. Dit jaar alleen al verloor de Japanse munt meer dan 10%. Dit zijn gigantische bewegingen op de valutamarkten.
Vooral deze maand gaat het opeens erg snel. Opmerkelijk, want de Bank of Japan probeert met alle macht de waarde van de Yen te ondersteunen maar wordt steeds verder teruggedrongen.
De Bank of Japan probeert nu twee gaten in de dijk te dichten. Ook de obligatiemarkt wordt namelijk actief ondersteund om een complete ineenstorting te vermijden. Het laatste dat Japan nodig heeft, is namelijk een stijgende rente. Het land verwacht voor dit jaar 69 biljoen Yen aan belastingontvangsten en zet daar 112 biljoen Yen aan overheidsuitgaven tegenover.
Van die uitgaven gaat 27 biljoen Yen naar rentelasten. Dat is 39% van de belastinginkomsten.
De Japanse staatsschuld klokte eind 2023 af op bijna 1.300 biljoen Yen. Een rentestijging naar 5% betekent dat de rente de volledige fiscale inkomsten opeet.
Japan zit aan het einde van zijn Latijn. De keuze is duidelijk: ofwel red je de obligatiemarkt ofwel de Yen. Beide kan niet.
Choose your poison.
Het is uiteindelijk ook de keuze waar het Westen straks voor staat.
En zoals steeds zijn het de beleggers die tijdig de bescherming van goud zochten die zo’n crisis zonder al teveel kleerscheuren overleven.
Ik presenteer je goud in Yen:
De grafiek laat ook zien hoe het tijdens een valutacrisis nooit te laat is om goud te kopen, maar het is wel duidelijk dat vroeger beter is dan later.
Groeten,
Maarten Verheyen
Goud kopen kan snel en eenvoudig wanneer je ingelogd bent in je account op Goud999Safe