Het begint een beetje gênant te worden. Met de regelmaat van de klok wordt het einde van de dollar als wereldreservemunt aangekondigd.
De implosie van de olieprijzen zou de petrodollar wegblazen, de goudkoopwoede van de Russen en een versterking van de yuan zou de monetaire hegemonie van de Fed onderuit halen.
Maar voorlopig geeft de dollar geen krimp. De dollar blijft de meest betrouwbare munt ter wereld. Zelfs de Russen slaan massaal dollars in.
Maar de Amerikaanse economie nadert stilaan de kaap van de 14 biljoen dollar publieke schuld. Ook al kan de Amerikaanse economie zo’n duizelingwekkend bedrag best dragen, het kan wel een knauw geven aan het internationale prestige van de dollar.
Richard Haass, Amerikaans diplomaat en voorzitter van de Amerikaanse Raad voor Buitenlandse Betrekkingen, zegt nu (opnieuw) formeel dat de dollarhegemonie op haar laatste benen loopt.
Dat wil niet noodzakelijk zeggen dat de dollar zal imploderen of zijn status als wereldmunt zal moeten inleveren. Neen. Wellicht zal de dollar niet langer de hegemonische wereldmunt zijn, en andere munten naast zich moeten dulden.
In eerste instantie kijken we dan naar de roebel en de yuan.
Het structurele deficit van de Amerikaanse economie geeft immers het signaal naar investeerders dat de Amerikaanse politiek haar boekhouding niet meer op orde heeft.
Dan kunnen groei-economieën die een betere boekhouding op tafel kunnen gooien of in volle ontwikkeling zijn wantrouwige investeerders het hof maken.
Sinds de Tweede Wereldoorlog bestonden die potentiële concurrenten niet.
Komt daar nog eens bij dat de Russen in 2015-16 hun politiek hernomen hebben om massaal Amerikaanse treasury securities op te kopen, om de schuld verder op te drijven.
Dat Rusland genoeg goudreserves heeft om elke roebel in circulatie op te kopen, maakt van de roebel, eerder dan de yuan, de belangrijkste kandidaat om een geloofwaardige concurrent van de dollar te worden.
In elk opzicht is een degelijke concurrentie tussen wereldreservemunten, een zogenaamde trade currency competition, een goede zaak. Het laat landen immers toe strategischere afwegingen te maken aangaande productie, handel en diplomatieke relaties aan de hand van verschillende munten met een verschillende waarde met verschillende toekomstperspectieven.
Het enige nadeel daarvan is dat de dollarhegemonie sterk verbonden is met geopolitieke machtsverhoudingen. Het atlantisme en de petrodollar in het bijzonder zijn een belangrijke levensverzekering voor de dollar als wereldreservemunt.
Als Europa de banden met Rusland zou aanhalen, minder afhankelijk zou worden van Arabische olie en met groei-economieën in het Oosten zou handelen in euro’s of roebels, dan blazen we mogelijk onze politieke, diplomatieke en economische relaties met de Amerikanen op.
En met zo’n “kiezen is verliezen”-model is niemand gebaat.
Foto: Images Money
Het bericht Einde van de dollar als wereldreservemunt lijkt (alweer) in zicht verscheen eerst op Beurs.com.
[xyz-ihs snippet=”goud”]