Vandaag worden de cijfers bekendgemaakt in de Amerikaanse verwerkende nijverheid.
En eerlijk waren die niet echt goed, want zwakker dan verwacht.
Eigenlijk is de invloed op de goudprijs eerder beperkt te noemen.
Het probleem is dat er op dit moment weinig of geen richtinggevende elementen zijn die de goudprijs hoger kunnen stuwen.
Je ziet dat er veel geld vloeit naar bedrijven die profiteren van de heropening van de economie.
De groeiaandelen waarover zo vaak wordt gesproken, zijn op dit moment een beetje het zorgenkind.
Er wordt op de markt ook veel gesproken over de inflatiecijfers, maar voorlopig zien we nog niet dat deze er echt doorkomen.
Dat is ook niet verwonderlijk want de arbeidsmarkt draait nog niet op volle toeren en Covid heeft ook deflatoir gewerkt door de enorme digitalisering.
De goudmarkt weet dus niet welke richting te kiezen.
Het blijft dus uitkijken naar de langetermijnfactoren, en die blijven ongemeen positief: lage reële rentevoeten en hoge schulden en meer algemeen een vlucht naar reële activa.
De vooruitzichten op lange termijn zijn dus meer dan positief.