Het gras aan de overkant

Iedere belegger maakt fouten. Ook ik.

Je doet er echter goed aan om nu en dan stil te staan bij foute beslissingen en eens goed te analyseren wat er precies fout is gegaan.

Zo merk ik dat de meeste fouten die ik maakte een variant zijn van “ik verloor mijn geduld”.

Zo kocht ik begin 2019 een serieus pakket aandelen De Grey Mining. Ik was onder de indruk van de gepresenteerde boorresultaten en ik had het gevoel dat hier wel een mooie ontdekking in zat.

Ik kocht 200.000 aandelen op de Australische beurs en als ik het mij goed herinner had ik een gemiddelde aankoopprijs van A$0,07.

Een serieus pakketje aandelen dus, want ik geloofde er wel in.

En De Grey bleef in de maanden nadien uitpakken met mooie boorcijfers.

Ze bleven maar goud vinden en de resource bleef maar groeien.

Na iedere persbericht dacht ik: nu gaat het gebeuren. Nu gaat de markt eindelijk zien wat ik zie en gaat het aandeel ontploffen.

Maar er gebeurde niets. Het aandeel bleef stelselmatig lager gaan en er was geen hond die er interesse in had.

Op een gegeven moment verloor ik mijn geduld. Ik had het ermee gehad.

Ik verkocht mijn aandelen voor ongeveer de prijs die ik ervoor betaald had en ik zou de centen wel elders investeren.

Mijn investering in De Grey was dood geld en ik dacht op een ander wat meer actie te vinden.

Je weet hoe het gaat als je denkt dat het gras op een ander groener is?

Wel, de grafiek van De Grey maakt dat pijnlijk duidelijk.

Dat is maal 30!

Zoiets maak je als belegger maar een paar keer in je leven mee, en ik heb het allemaal moeten missen omdat ik net voor de koersexplosie mijn geduld verloor.

De les die ik hieruit trek, is dat ik niet zomaar moet twijfelen aan mijn analyse en voet bij stuk moet houden. Ook als de markt langere tijd tegen me in gaat.

Zolang je van mening bent dat je analyse de juiste is, volgen de koersen vroeg of laat wel.

Ik wou dit verhaal met je delen omdat ik de voorbije weken veel mails krijg van beleggers die hun geduld met de edelmetalen verliezen.

“Het wordt nooit wat met goud”, hoor ik dan.

“Ze gaan de koersen blijven manipuleren en de edelmetalen zullen zo nooit kunnen stijgen”, schrijft een lezer me.

“Maarten, ik deel je analyse maar de markt negeert nu al twee jaar deze feiten waardoor we misschien moeten concluderen dat het deze keer anders is?”

Ja, de twijfel zit er goed in en aan de ondertoon van alle reacties merk ik hoe velen het gehad hebben.

Ze lezen al enkele jaren mijn artikels waarin ik waarschuw voor oplopende inflatie en crashende valuta’s en nu het eindelijk aan het gebeuren is, geven de edelmetalen geen kik.

Je zou voor minder aan je verhaal gaan twijfelen natuurlijk en een De Greyke doen.

Op zo’n moment is het goed om terug te keren naar de fundamentals.

Herlees mijn boek of herbekijk mijn documentaire en besef dat goud de enige uitweg is uit deze miserie.

Dat is echter een proces van jaren. Het duurt gewoon erg lang vooraleer de massa in beweging komt. Dat was tijdens de jaren ‘70 eigenlijk niet anders. De inflatie werd met twee cijfers geschreven en het duurde jaren vooraleer goud pas écht begon te stijgen.

Over deze periode ging de prijs maal 24 en kenden sommige mijnaandelen rendementen van 10.000% tot 100.000%.

Wie indertijd vasthield aan de gemaakte analyse en het nodige geduld aan de dag wist te leggen, werd er meer dan rijkelijk voor beloond.

Koop hier je zilver

Koop hier je goud