Naderend onheil

Nederlandse banken adviseren burgers om altijd cash geld in huis te hebben voor “noodgevallen”. Ze wijzen de geopolitieke spanningen als reden aan.

Banken hebben hun kantoren uit de dorpen gehaald, bankautomaten verwijderd en overheden roepen al jaren dat ze cash geld willen afschaffen want dat wordt toch “enkel door criminelen gebruikt”. 

En nu moeten we cash geld in huis halen om ons te beschermen tegen mogelijk onheil? Het kan verkeren, nietwaar?

Ook in Groot-Brittannië lijkt men onheil te verwachten. Ze lieten daar fijntjes weten dat schaduwbanken die gebruik maken van de nieuwe noodfaciliteit (Contingent NBFI Repo Facility) anoniem blijven.

Denk hierbij aan pensioenfondsen, verzekeraars, hedge funds, … .

Onheil is er inmiddels genoeg in het Westen.

De Duitse regering is gevallen, in Frankrijk verloor de premier het vertrouwen, in Canada lijken Trudeau zijn laatste uren geteld en de Europese industrie veranderde in een economisch kerkhof. 

Ondertussen voert Mark Rutte als nieuwe NAVO-baas de oorlogsretoriek nog wat verder op en wordt de VS dagenlang geteisterd door duizenden onverklaarde UFO-waarnemingen.

Het zijn krankzinnige tijden. Dat is toch het minste wat je er over kan zeggen.

Aan de Amerikaanse aandelen zal je het echter niet kunnen aflezen. De NASDAQ noteert inmiddels zestien keer hoger dan de bodem in 2009.

16X! 

Geen vuiltje aan de lucht hier.

De S&P500 is dit jaar 27,34% in waarde gestegen.

En de goudprijs? Voorlopig deed die het nog net iets beter met een stijging van 27,79%. 

Je zou dan verwachten dat het een spectaculair jaar was voor de mijnaandelen, maar niets is minder waar. 

Enkele weken geleden leek het voor mijn persoonlijke portefeuille nog een spectaculair jaar te worden toen ik op +51% stond maar daar blijft inmiddels maar 17% van over.

Ik moet je waarschijnlijk niet uitleggen dat de projecten van deze mijnbedrijven een heel stuk waardevoller worden wanneer de goudprijs 27% hoger gaat, maar op de beurs is daar bitter weinig van te merken.

De mijnaandelen blijven consolideren in een bodemformatie. Beleggers tonen amper belangstelling en het is wachten op een uitbraak vooraleer daar verandering in kan komen.

groeten,

Maarten Verheyen