Hetgeen we de voorbije dagen ervaren op de financiële markten noopt tot enige voorzichtigheid.
De dollar stijgt … de rentes dalen … en grondstoffen kennen een correctie.
De markt zegt hier luid en duidelijk dat we een (korte?) periode van afkoeling kunnen zien. De deflatoire krachten hebben momenteel weer even de bovenhand.
Het is altijd hetzelfde verhaal: als de Fed niet voldoende geld print, haalt de deflatie de bovenhand en dondert de boel in mekaar.
De Fed is zich daar sinds 2008 enorm bewust van en grijpt steeds sneller in om een dergelijk scenario te vermijden.
En alhoewel de Fed de voorbije dagen zélf leek aan te sturen op een afkoeling, zullen ze vroeg of laat weer naar voor moeten treden en de geldpersen een extra boost geven.
De Fed mag dan wel lippendienst bewijzen aan een strakker monetair beleid, maar in realiteit steeg de balans vorige week naar een nieuwe all-time high.
| Zeker omdat de werkloosheidscijfers niet al te fameus zijn. Ondanks de enorme economische groei blijft de werkloosheid relatief hoog en gaan te weinig mensen aan de slag.
Biden heeft werklozen allerlei financiële compensaties geboden en merkt nu dat een aantal onder hen het wel prima vinden zo en niet meteen weer staan te springen om hamburgers te draaien bij de McDonald’s. Verder is er ook nog China waar de uitstaande kredieten krimpen en de economie tegenwind heeft van de stijgende grondstoffenprijzen. China wil de grondstoffen stijging een halt toeroepen door de opgebouwde reserves op de markt te dumpen, maar dat heeft hooguit een tijdelijk effect. Als we naar de grafiek van de grondstoffen kijken, zien we één rechte lijn omhoog en een correctie zou dan ook niet zo gek zijn.
De Fibonacci-niveaus geven aan dat zo’n correctie tijdelijk behoorlijk wat schade kan aanrichten. Ik verwacht persoonlijk niet dat we reeds de top gezien hebben, maar het kan geen kwaad om extra waakzaam te zijn en wat extra cash aan te houden.
|
