Mohammed Al-Jadaan, de Saudische Minister van Financiën, vloog naar Davos om daar het volgende te gaan vertellen: “We hebben er geen probleem mee om discussies te voeren over hoe we onze handel afrekenen. Of het nu in euro is, dollars of Saudische riyal”.
Met die uitspraak komt er geruisloos een einde aan de petrodollar. De Saudi’s hebben de petrodollar begraven. In Davos dan nog wel. Veel symbolischer kan het eigenlijk niet. Davos is toch de plek waar de Westerse elite samenkomt om de wereld in een bepaalde richting te duwen.
Saudi-Arabië verkoopt al sinds 1974 de olieproductie uitsluitend voor Amerikaanse dollars.
Na Bretton Woods was de dollar ‘as good as gold’ en kon je steeds $35 inruilen voor één ounce goud. Nixon gaf die koppeling in 1971 op waardoor de dollar eigenlijk geen harde dekking meer had.
Tot de VS Saudi-Arabië en de andere OPEC-landen zover kreeg om hun olie exclusief af te rekenen in dollars. Iedereen die olie kocht, had vanaf dat moment dollars nodig. Een geniale deal.
Als Saudi-Arabië deze deal nu echter opblazen, is dat de nagel aan de doodskist van de petrodollar.
Een zware klap voor de VS.
De dominantie van Amerika steunt namelijk op de positie van de dollar en de pijlen komen nu werkelijk van alle kanten.
Landen stappen niet alleen af van de dollars als reservemunt, maar ze stappen ook af van de dollar om de handel in onder andere olie af te rekenen.
De dollar is/was de anker van het financieel systeem en nu het steeds duidelijker wordt dat dit niet lang het geval meer zal zijn, is het voor ons als beleggers belangrijk om in te schatten wat er voor in de plaats kan komen.
Ik schrijf al bijna een jaar met de regelmaat van de klok over dit thema en heb deze artikels ook gebundeld in een kort boekje ‘De Slag om de Petrodollar’.
Ook in mijn documentaire komt de petrodollar aan bod en eindig ik met hetgeen er voor in de plaats zal komen:
“Het eindspel is een devaluatie van de dollar tegenover de goudprijs. Dat kan geleidelijk aan gaan, of in één pennentrek zoals FDR deed.
Tijdens het eindspel krijgt goud weer een grote rol in het systeem. De grote revolutie zal er niet uitzien als een oorlog, het zal een terugkeer zijn naar een periode waar goud terug in ons financieel systeem komt. Een tijdperk waar overheden tot discipline gedwongen worden.”
We zitten momenteel volop in dat eindspel, en zoals ik aangaf, houdt dat een devaluatie van de dollar tegenover de goudprijs in.
Je zal met andere woorden meer dollars nodig hebben om één ounce goud te verwerven.
In november kocht je nog met iets meer dan $1.600 een ounce goud, vandaag heb je al $1.900 nodig om diezelfde ounce te verwerven.
Want een devaluatie van de dollar (en ook de euro) is eigenlijk hetzelfde als een hogere goudprijs.
Een (fors) stijgende goudprijs zal op een gegeven moment ook een turbo op de koersen van de mijnaandelen zetten.
Ondanks de $300-stijging van goud zijn de juniors met geen stokken hoger te krijgen. We zagen dat ook in 2020. Goud en zilver bodemden in april van dat jaar en het duurde maanden vooraleer de junior mijnaandelen in beweging kwamen. Maar eens het gebeurde, ging het ook meteen bijzonder hard. Diverse mijnaandelen die ik indertijd in portefeuille had, stegen met 300%-400% op enkele maanden tijd.
Dat zouden we vandaag weer kunnen zien.
Mijn portefeuille is grotendeels gevuld met mijnaandelen die mijn analisten tippen in Mining Moonshots.
Ik heb over de jaren heen maar één aandeel zelf aangebracht, en dat was Fission 3.0.
Ik heb er op een gegeven moment in 2021 zelfs over geschreven in de nieuwsbrief die je nu leest:
“Fission 3.0 is een “uraniumbank”. Ze hebben 18 projecten in portefeuille, waarvan 15 in de uraniumrijke Athabasca (waar ook Nexgen actief is).
De koers is door de malaise compleet weggezakt waardoor heel het bedrijf nog maar C$13 miljoen waard is. Dat is maar goed C$700.000 per project. Aan die prijs is het speculatief een interessante gok, al moet je er rekening mee houden dat er vroeg of laat weer een private placement zit aan te komen.”
Fission 3.0 heeft inmiddels een gigantische ontdekking gedaan en de beleggers die indertijd kochten zagen hun aandelen stijgen van C$0,07 naar C$0,50. Een stijging van meer dan 600%, en dat in een zwakke markt.
CEO Dev Randhawa spreekt al over dé grootste uraniumontdekking van de voorbije decennia. Of dat effectief het geval zal zijn, moet nog blijken maar het spreekt voor zich dat we met Fission 3.0 een ware moonshot in portefeuille hebben en deze met diamanten handen zullen vasthouden. Kopen doen we aan deze prijzen evenwel niet meer.
Sinds ik een analyse over Fission 3.0 schreef voor Mining Moonshots heb ik eigenlijk geen enkel junior mijnaandelen meer besproken.
Ik laat de analyses over aan mijn briljante analisten en doe er vervolgens mijn voordeel mee als belegger. Net zoals mijn partners bij Mining Moonshots dat doen dus.
Maar heel soms kom ik een aandeel tegen waar ik toch echt over moet schrijven en dat was in de vorige editie het geval.
Je weet dat ik nogal een liefhebber ben van edelmetaaldeposito’s. Dat zijn gigantische ontdekkingen die gekocht kunnen worden voor pennies on the dollar.
Je koopt hier letterlijk goud in de grond.
De deposito die ik besprak voor Mining Moonshots bevat de goedkoopste ounces die ik ooit zag. Je betaalt namelijk amper $4 per ounce goud in de grond.
VIER DOLLAR!
En als we de CEO zijn ambities in rekening brengen, zou het zelfs op $2 kunnen uitdraaien.
Het mooie is trouwens ook nog dat de helft van die ounces behoorlijk high grade zijn en relatief goedkoop gemijnd kunnen worden. Dit soort ounces verdienen eerder een premium, maar zijn dus nu voor amper $4 op de kop te tikken.
Dit terwijl mijnbedrijven $60 tot $100 per ounce uitgeven aan exploitatiekosten om één ounce goud te vinden…
Als je dan elders die ounces voor $4 kan kopen, weet je dat je in ieder geval spotgoedkoop koopt.