De stijging van goud naar recordhoogtes wordt niet aangedreven door de traditionele investeerders in het edelmetaal, goudconsumenten in China en India, die normaliter grootconsument zijn.
Zij blijven juist uit. Diegene die de goudprijs wel opvoeren? Pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen en particuliere vermogensbeheerders.
Vermogensbeheerders van lange termijn portefeuilles ter waarde van biljoenen dollar laten weten dat zij tegenwoordig eveneens richting goud kijken, in een zoektocht naar rendement.
Daar waar andere veilige havens, zoals staatsobligaties niets meer opleveren of zelfs negatief renderen, lijkt goud nu toch een aardig alternatief. Zo blijkt.
In het verleden, toen obligaties juiste flink rendement boden, hadden veel professionele beleggers weinig behoefte aan goud.
Een brede portefeuille van aandelen en obligaties kon een betrouwbaar rendement genereren, en de twee activa hielden elkaar in evenwicht tijdens marktdalingen.
Tegenwoordig gaat die vlieger niet meer op.
In een wereld waar 15 biljoen dollar aan schuld negatief rendeert en de Federal Reserve de rentes op nul houdt menen veel professionele beleggers nu dat het wel eens verstandig kan zijn om heil elders te zoeken als tegenhanger van aandelen.
Geraldine Sundstrom, die zich concentreert op assetallocatiestrategieën voor Pacific Investment Management: “We need to diversify our diversifier and look for safe haven beyond government bonds. Given Pimco’s view that rates will be kept very low for years to come causing depressed levels of real yield, gold feels like an appropriate diversifier”
Pimco, dat 1,9 biljoen dollar aan activa beheert, is niet alleen in die opvatting.
In mei haalde Citigroup al nieuwe niet-traditionele beleggers in edelmetaal aan, met inbegrip van verzekeringsmaatschappijen en pensioenfondsen, die ervoor zorgde dat goud steeg.
Evengoed is het aantal professionele beleggers dat in goud investeert behoorlijk laag te noemen.
De totale waarde aan posities in goud futures en goud-ETF’s betreft slechts 0,6 procent van de 40 biljoen dollar dat wereldwijd geïnvesteerd is, aldus UBS strateeg Joni Teves.
Die positie kan gemakkelijk verdubbelen zonder dat het een belachelijke situatie mag heten in allocatie, aldus Teves.
Toch staat de 14-daagse relatieve sterkte-index (RSI) voor goud op het moment op uiterst “overbought” op 87.5, de hoogste lezing sinds September 1999.
Maar dit betekent niet automatisch dat goudbeleggers winst nemen om niet meer terug te komen. Er zijn namelijk aanwijzingen dat het gele edelmetaal nog veel verder kan stijgen.
Voor veel beleggers heet het een conventionele wijsheid dat wanneer iets eenmaal overbought is de tijd is aangebroken om te verkopen. Die vuistregel werkte voor goud prima tussen 1980 en 1999.
Sinds 2000 is dat echter niet meer het geval. Uit onderzoek blijkt dat telkens wanneer goud sindsdien overbought was, gekeken naar de RSI, het zowel een maand, drie maanden als zes maanden later toch hoger koerste.
De reden daarvan? Centraal bankbeleid, waardoor rendementen op obligaties zo sterk daalden tot een huidig, gecorrigeerd voor inflatie, negatief rendement.
Foto: Flickr