Een “fatalist” wordt omschreven als iemand die zijn noodlot aanvaardt.
Het is een individu die zich neerlegt bij de situatie en de ontwikkelingen zonder enige strijd ondergaat.
Een persoon die zijn hoofd vrijwillig op het hakblok legt en verzetloos afwacht tot het bijl naar beneden komt.
Als je nu de bedenking maakt dat het grootste deel van de mensen in onze maatschappij in feite fatalisten zijn, dan kan ik je daar niet in tegen spreken.
En dat heb ik het niet eens over de schaapachtige houding van velen ten opzichte van de constante stroom aan propaganda die dagelijks over ons wordt uitgestrooid.
Nee, ik heb het over je spaar- en pensioengelden!
Wie mijn documentaire “Eindspel” goed heeft bekeken, weet namelijk dat onze spaar- en pensioengelden in gevaar zijn en zelfs in rook dreigen op te gaan.
Ons geld wordt namelijk gedekt door leningen en het is onze belofte tot terugbetaling die het geld creëert en waarde geeft. (Brecht Arnaert legt dat hier vanaf 11’24” uit)
Dus zolang die leningen terugbetaald kunnen worden, is er niks aan de hand en heeft fiatgeld waarde.
Het is pas wanneer we deze beloftes tot terugbetaling niet meer kunnen waarmaken dat er stront aan de knikker is.
En dat is helaas het punt dat we in 2008 bereikt hebben.
We hebben met z’n allen meer schulden dan we kunnen terugbetalen en aangezien deze schulden het onderpand zijn van ons fiatgeld dreigt ook ons geld waardeloos te worden.
Spaarders en gepensioneerden die vertrouwen blijven hebben in fiatgeld zijn te vergelijken met de fatalisten -of moet ik fiatalisten zeggen?- die braafjes hun noodlot afwachten.
Zij hebben een totaal misplaatst vertrouwen in de overheid, in de banken en in het “systeem” en hopen dat het allemaal wel goed komt.
Ze hopen dat het spaargeld waarvoor ze in sommige gevallen meerdere decennia hebben gewerkt straks nog dezelfde koopkracht heeft.
Het zal ijdele hoop blijken.
In het leven kan je van weinig zaken écht zeker zijn, maar dat €1.000 aan spaargeld over vijf, tien of twintig jaar niet meer de huidige koopkracht vertegenwoordigt, dat durf ik hier wel te garanderen.
Je kan je dan vandaag als een ware fiatalist neerleggen bij je noodlot, of je kan je losrukken van dit stervende geldsysteem en je geld in veiligheid brengen.
Hoe?
Door terug te grijpen naar het geld van vroeger. Het geld dat gedurende duizenden jaren werd gebruikt en al die tijd z’n koopkracht wist te behouden.
Het lijkt wel pure magie en als je een beetje bij de pinken bent, weet je natuurlijk al dat ik het gewoon over goud en zilver heb.
Het enige geld dat altijd is blijven bestaan, steeds de koopkracht wist vast te houden en honderden valutasystemen overleefde.
Persoonlijk hou ik sinds 2008 al mijn spaargeld aan in goud en zilver, en laat ik dit 100% veilig en verzekerd opslaan door Goud999 in Zwitserland.
En de voorbije jaren ga ik zelfs nog een stuk verder hierin door ook de reserves van mijn bedrijven in edelmetaal aan te houden.
Blijkbaar was ik daar mijn tijd ver mee vooruit want ik las dat Peter Thiel, een bijzonder clevere ondernemer die miljarden verdiende aan een vroege investering in Facebook, eveneens beschikbare bedrijfsmiddelen aanhoudt in goud.
Want waarom zou je immers de reserves van je onderneming blootstellen aan een gegarandeerde depreciatie?
Het is toch de bedoeling dat deze reserves je straks de mogelijkheid bieden om nieuwe investeringen te doen en je bedrijf vooruit te helpen?
Dan wil je toch net dat deze reserves hun slagkracht behouden?
Fiatgeld kan dat niet meer waarmaken.
Terwijl al je bedrijfskosten oplopen door de ongekende inflatie die we nu zien, moet je bij de meeste banken immers geld betalen om je reserves in euro’s te parkeren.
In zo’n omgeving wordt edelmetaal al snel een betere manier om je buffers te vrijwaren.