Louis-Vincent Gave bespreekt in “The Revenge of the Ottoman Empire” hoe de Ottomanen in 1453 Constantinopel veroverden en daarmee de handelsroutes van zowel de Middellandse Zee als de Silk Road controleerden.
Slecht nieuws voor de Europeanen want de Ottomanen bepaalden nu de prijzen voor specerijen en andere importproducten.
Achteraf bekeken bleek echter de verovering van Constantinopel een zegen te zijn voor de economische ontwikkeling van Europa. Zij zochten andere handelsroutes en daarvoor verschoof het economische centrum van de Middellandse Zee naar de Atlantische Oceaan waardoor de Ottomanen berooid achter bleven.
Gave maakt de vergelijking met de situatie in de VS vandaag. De VS ging de eigen valuta gebruiken als wapen en sloot de Russen af van toegang tot de dollar. Het idee was dat Rusland zonder dollars snel in een economisch kerkhof zou veranderen, maar dat draaide in de praktijk anders uit.
Rusland liet andere landen in lokale valuta betalen voor de aankoop van energie en kocht op zijn beurt Chinese goederen in Yuan.
Net zoals de verovering van Constantinopel uiteindelijk het beste bleek dat Europa kon overkomen, lijkt dat nu ook te gebeuren met de BRICS-landen.
Voorheen beperkte de onderlinge handel zich tot de toegang die landen hadden tot dollars, maar nu, met de mogelijkheid om in lokale valuta’s te handelen, ontstaat er plotseling een veel levendigere handel tussen de BRICS-landen.
Het handelsoverschot van China bereikte dan ook nieuwe hoogtes.
En aangezien BRICS-landen wel twee keer nadenken vooraleer ze surplussen parkeren in Amerikaanse dollars worden deze overschotten nu elders geïnvesteerd.
In goud bijvoorbeeld.
Maar ook in de eigen economieën. Ik vermoed dat de emerging markets (en zeker de BRICS-landen!) de komende jaren een heel stuk beter zullen presteren dan de Westerse beurzen.
Groeten,
Maarten Verheyen