Het kan geen kwaad om nu en dan eens even stil te staan en ons te vragen: zitten we nog goed met onze beleggingen?
Hebben we niet teveel edelmetaal? Te weinig aandelen? En moeten we niet overwegen om toch maar geld in obligaties te stoppen?
Een artikel op De Tijd met “5 beleggersvragen voor een fitte portefeuille in 2024” biedt misschien wat inzichten. De Tijd heeft 9 fondsenhuizen ondervraagd en 7 noemen de VS hun favoriete regio.
Het feit dat die beurs wordt recht gehouden door de Magnificent Seven lijkt hen niet te deren. En dan zwijg ik nog over de enorme begrotingstekorten, massale schulden en de petrodollar die van z’n voetstuk valt. De gouden tijden van de VS liggen achter ons wat mij betreft.
Binnen de MSCI World Index maakt de VS inmiddels 70% van het gewicht uit.
Vergelijk dat eens met onze Reset Portefeuille die voor amper 4% (Peabody Energy en Mosaic) uit Amerikaanse aandelen bestaat!
Als je als belegger gemiddelde resultaten zoekt, dan investeer je 70% van je aandelenallocatie in de VS maar een belegger die wil outperformen moet daar dus dramatisch van afwijken. Wij gaan het proberen zonder de Magnificent Seven.
Dan zitten we liever in de groeilanden. Momenteel goed voor 18% van onze portefeuille en alhoewel de Reset Portefeuille nog maar enkele maanden oud is, hebben we reeds mooie winsten: 55% op Petrobras, 64% op Cresud en 36% op Chesapeake Gold. Daar staat wel de zeperd van Solgold (-54%) tegenover.
De experten die bevraagd werden door De Tijd moeten van de groeilanden niet veel weten. Teveel onzekerheid, de volatiliteit is te groot en China is een drama. Het soort praat dat je eerder op de bodem hoort dus.
En wat met onze cashpositie tenslotte? Met 14% ligt die aan de hoge kant. Zijn daar geen betere opportuniteiten voor te vinden? De fondsbeheerders die aan bod kwamen in De Tijd zitten voor amper 4% in cash. Historisch aan de lage kant. Ook hier een geweldige contra-indicator.
Ik heb er persoonlijk geen probleem mee om die 14% in de markt te duwen, maar dan moet ik wel de juiste beleggingen tegenkomen. Ik blijf zoeken, wees gerust. Maar wat ik niet ga doen, is achter de koersen aanlopen. Als fondsbeheerders leuteren dat de groeilanden te volatiel zijn, waarom dan niet wat extra cash aanhouden zodat die volatiliteit in je voordeel kan werken?
Groeten,
Maarten Verheyen